Εν αναμονή της αποστολής
φωτογραφιών τού ΜπαρμπαΛιά από το οικογενειακό λεύκωμα της οικογένειας του Ηλία Θεοδώρου Μάντη – Θεοδωρόπουλου, τη ευγενή φροντίδι τής θυγατέρας του Μαρίας Θεοδωροπούλου - @@@@@@@, που ζει και η ίδια στο Σίδνεϋ της
Αυστραλίας [κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας από την Ελλάδα στην Αυστραλία,
στις 15 Φεβρουαρίου 2014].
----------------------------------------------------------------------------
Ο Ηλίας Θεοδώρου Μάντης – Θεοδωρόπουλος θυμάται:
[Τηλεφωνική
επικοινωνία με τον ΜπαρμπαΛιά, από την Ελλάδα στην Αυστραλία, στις 14
Φεβρουαρίου 2014]
Γεννήθηκα στις 2 Μαρτίου το 1925, σε λίγο πατάω τα
ενενήντα.
Έφυγα για την Αυστραλία στις 13 Οκτωβρίου το 1960.
Μετά, ήρθα στην Ελλάδα μία φορά, στις 18 Ιουλίου το 1993
και έφυγα για την Αυστραλία στις 6 Σεπτεμβρίου το 1993.
Ο πατέρας μου είχε παιδιά:
Τον Γιώργη που γεννήθηκε το 1915.
Τον Χρήστο που γεννήθηκε το 1917 και πέθανε το 1935.
Την Σταμάτα που γεννήθηκε το 1918 -1919.
Την Ευγενία που γεννήθηκε το 1920 και πέθανε μικρή. Είχε το όνομα της Γιαγιάς μου, της μάνας τού πατέρα μου, το γένος Κόλλια από την Παύλια.
Τον Ντίνο που γεννήθηκε το 1921.
Τον Μήτσο που γεννήθηκε το 1923, αρχάς 1924.
Κι' εμένα, που γεννήθηκα στις 2 Μαρτίου το 1925.
Με τον αδερφό μου τον Ντίνο είχαμε μαγαζί και δουλεύαμε
τσαγκάρηδες στην Τρίπολη. Στην οδό Ταξιαρχών, πιο πάνω από το Καφενείο τού
Καραφωτιά, τρία μαγαζιά πιο πάνω από το μαγαζί τού Χουλιάρα.
Έκανα στο Πρώτο Αντάρτικο με τους Γερμανούς. Ήμουνα, στο 11ο Σύνταγμα,
στο 3ο Τάγμα. Είχαμε καπετάνιο έναν καθηγητή Μαθηματικό από την
Γορτυνία. Πολέμησα στου Μελιγαλά το 1944. Μετά πολεμήσαμε στους Γαργαλιάνους.
Πήγαμε και στην Πύλο, αλλά η Πύλος συνθηκολόγησε και δεν έγινε μάχη. Μετά
φύγαμε για Κόρινθο, τότε που ανατίναξαν οι Γερμανοί τη Γέφυρα στον Ισθμό. Προσπάθησαν
να μας περάσουν από τα Ίσθμια με τις μαούνες. Γύρισα πίσω στην Τρίπολη. Το 1947
με κάλεσαν να καταταχτώ στον Στρατό το 1947. «Βρήκαν κόκκινες τις γραμμές μου» και με πήγαν στη Μακρόνησο, στις 6 Νοεμβρίου το 1947. Ήταν ένα Νταχάου. Ξύλο,
βασανιστήρια, ταλαιπωρίες. Μας χτύπαγαν.
Με άφησαν στις 23 Μαρτίου το 1950. Ήρθα στο χωριό. Πέντε ημέρες μετά, στις 28 Μαρτίου 1950, πέθανε ο πατέρας μου. Είχε αρρωστήσει. Γύρναγε από δω κι’ από κει και «τραγούδαγε τον πόνο του». Την Ελλάδα την αγαπάω και τα Μαντέϊκα τα αγαπάω.
Με άφησαν στις 23 Μαρτίου το 1950. Ήρθα στο χωριό. Πέντε ημέρες μετά, στις 28 Μαρτίου 1950, πέθανε ο πατέρας μου. Είχε αρρωστήσει. Γύρναγε από δω κι’ από κει και «τραγούδαγε τον πόνο του». Την Ελλάδα την αγαπάω και τα Μαντέϊκα τα αγαπάω.
----------------------------------------------------------------------------
Εν αναμονή της συμπληρώσεως των βιογραφικών στοιχείων του Κωνσταντίνου Θ. Μάντη - Θεοδωρόπουλου [και της ευρύτερης οικογένειας του ΓεροΘοδωράκη], με καταγραφές από μνήμης τού αδελφού του Ηλία Θ. Μάντη - Θεοδωρόπουλου που ζει πλήρης σφρίγους στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας, τη ευγενή φροντίδι τής Θεοδώρας Μάντη - Κερπινιώτη, του Κωνσταντίνου και της Αγλαΐας, που ζει και η ίδια στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας [κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας από την Ελλάδα στην Αυστραλία, στις 13 Φεβρουαρίου 2014].  |
Ο ΓεροΘοδωράκης και ο γυιός του Ντίνος
Ο Κωνσταντίνος Θ. Μάντης - Θεοδωρόπουλος, από τα Μαντέϊκα, του Δήμου Φαλάνθου, εκτελέσθηκε στο ρέμα ΑϊΝικόλα Τριπόλεως, δίπλα στο στρατόπεδο του 11ου Συντάγματος Πεζικού, στις 15 Δεκεμβρίου 1943 από τα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής [Από το λεύκωμα ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΕΚΑΤΟΜΒΗ, των Τάσου Αποστολόπουλου - Νίκου Μπαλάση, 2002. Τόμος Α΄, σελ. 347].
Ο πάντοτε παρών «Εφιάλτης», σε κάθε εποποιία τού λαού μας, τον πρόδωσε στους Γερμανούς. Ο τραγικός πατέρας, «κοιμήθηκε με μαύρα μαλλιά και ξύπνησε με άσπρα», κατά τις μαρτυρίες κατοίκων των Μαντεΐκων. ------------------------------------------------------------------------------ [Παρακαλούνται οι επισκέπτες τού Ιστολογίου, που έχουν στοιχεία για την ζωή και την δράση τού Κωνσταντίνου Θ. Μάντη - Θεοδωρόπουλου, να αποστείλουν μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας στο: regional@psy.gr]. ------------------------------------------------------------------------------ [Νεότερη καταγραφή (κατά σειρά ανιόντων) και από συρραφή διηγήσεων παλαιοτέρων, για τον Ντίνο και τους «Θοδωραίους». Τα κενά παρατίθενται για συμπλήρωση με την βοήθεια των επισκεπτών τού Ιστολογίου, που έχουν σχετικές πληροφορίες]. ------------------------------------------------------------------------------
Ο Κωνσταντίνος (Ντίνος) Θεοδώρου Μάντης - Θεοδωρόπουλος γεννήθηκε στα Μαντέϊκα Αρκαδίας το
έτος 1921. Αγνός και φλογερός πατριώτης οργανώθηκε κατά την Γερμανική Κατοχή
στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.). Αγωνίσθηκε με αυτοθυσία για την
ελευθερία και την ανεξαρτησία τής πατρίδος μας.
Αψηφώντας τον κίνδυνο αγωνίσθηκε στην γερμανοκρατούμενη
Τρίπολη μέσα στις γραμμές τού εχθρού και των συνεργατών του, ντυμένων (Γερμανοτσολιάδων) και μη.
Ζούσε την ζωή του χωρίς φόβο, με λεβεντιά.
Στο πανηγύρι τού Προφήτη
Ηλία Μαντεΐκων στις 20 Ιουλίου 1942 ο Ντίνος αψηφώντας τον κίνδυνο γλεντούσε,
μπορεί και να τραγούδαγε κάποιον κρυφό καημό του:
Θέλησα να ταξιδέψω, Ντίνα η Κωσταντίνα μου
Στα Αρκαδικά χωριά, Κωσταντίνα μου γλυκειά
Μ΄ έπιασε ψιλή βροχή Κωσταντίνα η λυγερή
Πίσω πάλι γύρισα, Ντίνα η Κωσταντίνα μου
Ας ερχόσουν κι΄ ας βρεχόσουν,
Κι΄ ας γινόσουνα παπί Κωσταντίνα μου μικρή
Ρούχα είχα να σ΄ αλλάξω,
Σκέπασμα να ζεσταθείς, ώσπου να το βαρεθείς
Ας ερχόσουν κι΄ ας βρεχόσουν,
Ας ερχόσουν να με δεις, Κωσταντίνα μου να ζεις
……………………………………
[Μαρτυρία που κατατέθηκε στις 14-8-2003, από τον Αλέξανδρο Ι. Μάντη
(Κωνσταντόπουλο), για στιγμιότυπο από την ζωή του Ντίνου, όταν ο ίδιος ήταν
τότε έξη (6) ετών]
Ο Ντίνος όμως δεν έζησε. Ο «Εφιάλτης» τον κατέδωσε στους
Γερμανούς, οι οποίοι και τον εκτέλεσαν με συνοπτικές διαδικασίες. Εκτελέσθηκε στην
Τρίπολη, στις 15 Δεκεμβρίου 1943, σε ηλικία 22 ετών.
Ο Κωνσταντίνος (Ντίνος) Θεοδώρου Μάντης - Θεοδωρόπουλος ήταν τρισέγγονος του Προκόπη Μάντη,
αγωνιστή του 1821, δημογέροντα της Αλωνίσταινας και ιδρυτή τού χωριού Μαντέϊκα.
Ο Ντίνος, παλληκάρι
δυο μέτρα, ήταν στα μοιρολόγια της μάνας του, Παναγιώτας Σκαφιδιώτη,
από την Συλίμνα Φαλάνθου Αρκαδίας -της
ΓιαγιάΘοδωράκαινας-, μέχρι τον θάνατό της, το έτος 1970.
Ο Θεόδωρος Ιωάννου Μάντης - Θεοδωρόπουλος, πατέρας του Ντίνου, απεβίωσε από τον καημό του αδικοχαμένου παλληκαριού του, στις 28 Μαρτίου 1950 σε ηλικία 62 ετών. Ο ΓεροΘοδωράκης και η ΓιαγιάΘοδωράκαινα είχαν αποκτήσει επτά (7) παιδιά:
Ο πατέρας τού Ντίνου, ήταν το έβδομο (7ο) παιδί τού Ιωάννου Θεοδώρου Μάντη. Πριν από αυτόν είχαν γεννηθεί οι έξη (6) αδελφές του: Βασιλική, Δέσποινα, Δήμητρα, Ελένη, Ευαγγελία, Κωνσταντίνα.
Ο Ιωάννης Θεοδώρου Μάντης [στον εκλογικό κατάλογο τού Δήμου Φαλάνθου τού έτους 1879 αναφέρεται με ηλικία 34 ετών] γυιός τού γενάρχη των
Θεοδωροπουλαίων, Θεοδώρου Προκόπη Μάντη, είχε αδέλφια:
§ Τον Δημήτριο
(Μήτσο) [στον εκλογικό κατάλογο τού Δήμου Φαλάνθου τού έτους 1879 αναφέρεται με ηλικία 27 ετών]. Νυμφεύθηκε την _____, από __________. Απέκτησαν μία κόρη η οποία
παντρεύτηκε τον «Τασιό» από του Καρδαρά και έζησε στα Μαντέϊκα. Η κόρη τους απεβίωσε
στον τοκετό τής κόρης της η οποία δεν έζησε, ούτε πρόλαβαν να την βαπτίσουν. Ο
Μήτσος Απεβίωσε ενωρίς, γι’ αυτό και αγροτοπωνύμια και οίκημα φέρουν το όνομα
«στης / της Μήτσαινας».
§ Τον Ηλία [στον εκλογικό κατάλογο τού Δήμου Φαλάνθου τού έτους 1879 δεν αναφέρεται, συνεπώς γεννήθηκε μετά το έτος 1848]. Έζησε
στα Μαντέϊκα και απεβίωσε το ______. Νυμφεύθηκε την ______, από _____,
και απέκτησαν τα παιδιά Γεώργιο, Νικόλαο, Σταυρούλα [Παντρεύτηκε στην Συλίμνα τον Κουλολιά], Κωνσταντίνα [Παντρεύτηκε στο Παλιομοίρι τον Χρονόπουλο], Ανδρέα [Αντρίκο.
Ο Αντρίκος γεννήθηκε το έτος 1892. επιβιβάσθηκε στον Πειραιά στο πλοίο «Πατρίς» το
οποίο αναχώρησε για τις Η.Π.Α. Έφθασε στην νέα Υόρκη στις 6 Μαΐου 1912, σε
ηλικία 20 ετών].
§ Την Αικατερίνη.
Παντρεύτηκε στην Δαβιά τον Μαρκόπουλο. [Πληροφορία που καθορίσθηκε στις
26-8-2001, από τα δισέγγονα του Ιωάννη].
§ Την Γεωργία.
Παντρεύτηκε στην Δαβιά τον Δημήτριο Ν. Ζούζουλα. [Πληροφορία που καθορίσθηκε
στις 26-8-2001, από τα δισέγγονα του Ιωάννη, και από το συμβόλαιο 4227,
Υποθηκοφυλακείου Τριπόλεως, τους έτους 1894].
|
