Κωστὴς Παλαμᾶς

μεγαλοσύνη τν θνν δ μετριέται μ τ στρέμμα. Μ τς καρδις τ πύρωμα μετριέται κα τ αμα. [Κωστς Παλαμς, με το άγγελμα της κήρυξης του πολέμου τού 1940].

Μεγαλύτερες Φωτογραφίες

Για να δείτε τις φωτογραφίες σε μεγάλο μέγεθος επιλέξετε την φωτογραφία (με κλικ), και θα παρουσιασθούν εν σειρά όλες οι φωτογραφίες τής κάθε σελίδας. Για να επανέλθετε στην προηγούμενη μορφή τής σελίδας, κλείστε την εικόνα από το [X] πάνω δεξιά.

Τεχνική Υποστήριξη

Βασίλειος Μάντης, 1η Γενεά Μανταίων [A]

1η Γενεά. Ο Βασίλειος Μάντης είχε τρία (3) παιδιά.

[Ο Βασίλειος Μάντης ήταν συνομήλικος του Προκόπη Μάντη και του Αργύρη Μάντη, αγωνιστών του 1821. Δεν έχει προσδιορισθεί ακόμη ο βαθμός συγγένειάς τους].
Σύζυγός του η Θεοδώρα. Η σύζυγός του σε συμβόλαιο [βλέπε κατωτέρω] του 1874 [7.244, Υποθηκοφυλακείο Τριπόλεως – Βόρειας Πλευράς], αναφέρεται ως Θεοδώρα χήρα Βασιλείου Μάντη, πεθερά τής Αικατερίνης χήρας Κωνσταντίνου Β. Μάντη, υιού τού Βασιλείου Μάντη.

2η Γενεά
Κωνσταντίνος Β. Μάντης. Σύζυγός του η Αικατερίνη. Το όνομά της το φέρει η  δισεγγονή του «(Κατε)Ρίνα τού Παναή» [Κόρη τού Παναγιώτη Γ. Μάντη και της Ιωάννας Δ. Σκιπητάρη]. Ο Κωνσταντίνος Β. Μάντης είχε θανατηφόρο ατύχημα στον Ξενυχιά (;) και άφησε την σύζυγό του χήρα με δύο παιδιά βαπτισμένα τον Γεώργιο Κ. Μάντη [link Κωσταντοπουλαίοικαι την Χρηστίτσα Κ. Μάντη, και ένα αβάπτιστο ή έγκυο στο τελευταίο παιδί, το οποίο έλαβε –κατά το έθιμο- το μικρό όνομα του πατέρα του, τον Κωνσταντίνο Κ. Μάντη  [linkΚωσταντοπουλαίοι.

Χρηστίτσα - Χρηστίτζα Κ. Μάντη (3η γενεά)Παντρεύτηκε τον Καλδή στην Πύλο Μεσσηνίας. Απέκτησαν παιδιά (4η γενεά):
α) Αριστείδης
β) Ιωάννης [Γνωστός και ως Μαντόγιαννης, ως εκ των Μανταίων και των Μαντεΐκων καταγόμενος].

Βασίλειος Β. Μάντης


Αναστάσιος Β. Μάντης. Απεβίωσε, χωρίς απογόνους. Το μερίδιό του το αγόρασαν ο Γεώργιος Κ. Μάντης (ΓεροΤσιάγκος) και ο Κωνσταντίνος Κ. Μάντης (ΓεροΝτίνος) από τον θείο τους Βασίλειο Β. Μάντη, κάτοικο Μπασιάκου Τριπόλεως, το 1895. Πιθανόν να είναι το πρόσωπο που συνδέεται με το τοπωνύμιο «Τάση το Καλύβι». Η παράδοση φέρει τον «Τάση» που έμενε στο ως άνω «Καλύβι» ασθενή και απομονωμένο από τους υπόλοιπους κατοίκους του οικισμού, λόγω, πιθανόν, μολυσματικής νόσου. Η παράδοση φέρει ότι κάποιος επισκέπτης, μόλις τον συνάντησε, είπε στους άλλους συγχωριανούς ότι κακώς τον έχουν απομονώσει, τονίζοντας ότι η πάθησή του δεν είναι μολυσματική νόσος.